علاقه خود را نشان بدهیم ...
اگر
کسى را دوست دارید، چه از دوستان و برادران ایمانى، یا نسبت به فرزندان و
همسر و ... این محبت را بر زبان آورید و آن را ابراز کنید، تا محبت ها
افزوده شود و دوستی ها تداوم و استمرار یابد.
انسان علاقه دارد که مورد علاقه و محبت دیگران باشد.
اگر آن
دوستداران، محبت خود را آشکار کنند، محبوب هم به محبان علاقه مند
مىشود و این محبت دو جانبه، زندگی ها را از صفا و صمیمیت بیشترى برخوردار
مى سازد.
ما
اگر بدانیم که خدا دوست مان دارد، ما هم خدا را بیشتر دوست خواهیم داشت.
اگر بدانیم و بفهمیم که رسول خدا(ص) و اهل بیت(ع) به ما شیعیان عنایت و
محبت دارند و این علاقه را بارها نشان داده و اظهار کرده اند، محبت عترت
در دل ما بیشترخواهد شد.
اینکه خداوند بارها در قرآن کریم،محبت خویش را ابراز کرده و در آیاتى که «ان الله یحب الذین ...» دارد،
مى فرماید که دوست دار پاکان، توبه کنندگان، پاکى جویان، نیکوکاران،
متقین، متوکلین، صابران، اهل قسط و عدل است. و در جایى از کسانى یاد
مىکند که هم خدا آنان رادوست دارد و هم آنان به خدا علاقه دارند (یحبهم و یحبونه)
1 توجه به این نکته، «حب خدا»
را در دل ها شعله ور مى سازد. وقتى ائمه معصومین(ع) محبت هاى خویش را
نسبت به هوادارانشان ابراز مى کنند،متقابلا این اظهار عشق، عشق مى
آفریند.
از
حضرت على(ع) مىپرسند: یا على! چگونه اید؟ مىفرماید: دوستدار دوستانمان و
دشمن دشمنانمان هستم: «اصبحت محبا لمحبنا ومبغضا لمن یبغضنا». 2
آیا اگر بدانیم که مولاى متقیان به دوستانش علاقه دارد، نخواهیم کوشید که گوهر عشق او را در سینه داشته باشیم؟!