زندگی به سبک اسلامی و ایرانی

مسافرین پرواز شماره ۳۹۵ به مقصده جده هرچه سریعتر وارد هواپیما شوند!

هواپیما آماده حرکت می‌باشد.برای آخرین بار هم اعلام کرد اما مگر میتوانست سوارشود؟ساعت حرکت هواپیما با اذان ظهر یکی شده بود..عمره مهم‌تره یا نماز اول وقت..؟؟بالاخره تصمیمش را گرفت.بی‌خیال بلیط و تمام زحمت هایی ک کشیده بود شد.رفت و نمازش را خواند.بعداز نماز ب سالن رفت تا ب شهرش برگردد.بلندگو اعلام کرد:با عرض پوزش بابت تأخیر درپرواز شماره ۳۹۵! نقص فنی پیش امده برطرف شده است و مسافرین هرچه سریعتر وارد هواپیما شوند. لبخندزنان خدا را شکر کرد و سوار هواپیماشد.چندسال بعد هم در محراب شهید شد

دومین شهیدمحراب..شهید آیت ا.. دستغیب

 فرزند صالح بهترین ثمره یک زندگی است. آنچه برای یک پدر و مادر اهمیت دارد. این است که نسبت به تربیت فرزندان خود توجه خاصی داشته باشند و در تربیت آن‌ها کوشا باشند، مشکلات زندگی و مشغله کاری آن‌ها باعث نشود که از توجه به تربیت آن‌ها غافل شوند.

«پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرموده‌اند: «فرزند صالح، گلی از گل‌های بهشت است. پس لازم است که پدر و مادر در شادابی و شکوفایی گل‌های آسمانی خانه کوشا باشند.»

امام خمینی در مورد تربیت فرزند حساسیت و دقت فراوانی داشتند.

ایشان به یکی از فرزندان خود که از شیطنت بچه خود گله می‌کرد می‌گفتند: من حاضرم ثوابی را که از تحمل شیطنت او می‌بری باثواب تمام عبادات خودم عوض کنم و عقیده داشتند که بچه باید آزاد باشد، تا وقتی که بزرگ شد آن وقت باید برایش حدی تعیین کنند.

همچنین فرمودند: «با بچه‌ها رو راست باشید تا آن‌ها هم رو راست باشند، الگوی بچه پدر و مادر هستند. اگر با بچه درست رفتار کنید بچه‌ها درست بار می‌آیند. هر حرفی را که با بچه‌ها زدید به آن عمل کنید. »

در زندگی مشترک امام خمینی رحمه الله همکاری در کارهای منزل بسیار برجسته و قابل توجه است.

خانم حضرت امام رحمه الله می‌گوید چون بچه‌هایشان شب‌ها خیلی گریه می‌کردند و تا صبح بیدار می‌ماندند امام شب را تقسیم کرده بودند؛ یعنی مثلاً دو ساعت خودشان از بچه نگهداری می‌کردند و خانم می‌خوابیدند و دو ساعت خود می‌خوابیدند و خانم بچه‌ها را نگهداری می‌کرد.

امانتداری و رازداری

یکی از عوامل مهم که در تحکیم و قوام هر خانواده نقش مؤثری دارد، امانت داری و رازداری بین زن و شوهر است.

آنچه زن وشوهر از همدیگر می‌دانند رازهایی است که در حفظ آن باید تلاش کرده و بدون رضایت دیگری آن را بازگو نکنند.

نمونه بارز این صفت اخلاقی را در زندگی خصوصی امام خمینی رحمه الله می‌بینیم و متوجه می‌شویم که اعتماد و اطمینان حضرت امام رحمه الله به همسرشان بسیار زیاد بود. فرزند ایشان نقل کرده: «هنگام تبعید امام به ترکیه مهر خودشان را که حساسترین و مهم‌ترین چیز‌ها برای یک روحانی سر‌شناس محسوب می‌شود به همسرشان سپردند. ایشان بدون آنکه به ما یا دیگران حرفی در این مورد بگوید از آن نگهداری کردند تا وقتی که امام از ترکیه به نجف مشرف شدند، از آنجا پیغام کتبی فرستادند که مهر را توسط فردی که نامش را در آن پیغام ذکر کرده بودند به نجف ارسال دارند و تازه متوجه شدیم که حضرت امام چنین امانت سنگینی را به همسرشان سپرده‌اند.»

نویسنده: سيد محمد حسني

*متولد شیراز

من در اسفند سال 1305 هجری شمسی در شیراز در یک خانواده مذهبی به دنیا آمدم پدر و پدربزرگم تاجر بودند و خانواده ما عشق و گرایش قابل ملاحظه و خوبی به مذهب داشتند، هر چند نه روحانی بودند و نه روحانی‌زاده.

پدرم علاقه زیادی به آیات قرآن داشت، ‌در دورانی که در مدارس ابتدایی تحصیل می‌کردم، گاهی شب‌ها مرا به اتاق خودش فر می‌خواند و به من می‌گفت: ناصر! کتاب «آیات منتخبه» و ترجمه آن را برای من بخوان (این کتاب مجموعه آیاتی بود که توسط بعضی از دانشمندان انتخاب شده بود و در زمان رضاخان در مدارس به عنوان «تعلیمات دینی» تدریس می‌شد) من آیات و ترجمه آن را برای او می‌خواندم و او لذت می‌برد.

*مادر بزرگ مرجع‌ساز

مادربزرگی داشتم که ظاهرا خواندن و نوشتن نمی‌دانست، ولی باهوش و پرحافظه بود. همیشه پای منبر وعاظ می‌رفت و هر چه را می‌گفتند به خاطر می‌سپرد همین که از در خانه‌ وارد می‌شد شروع می‌کرد به بازگو کردن منابر وعاظ؛ احادیث و روایات زیادی به خاطر داشت.

به خاطر علاقه زیادی که به من داشت،‌مقدار زیادی از دوران کودکیم را نزد او می‌گذراندم، از داستان‌های انبیا و اولیا زیاد برایم تعریف می‌کرد و این باعث شد که روز به روز به مسایل مذهبی علاقمند‌تر شوم. از مسایل طب قدیم نیز زیاد اطلاع‌ داشت و پیوسته برای ما تعریف می‌کرد.

مادربزرگم مرا زیاد به مسجد می‌برد، از همان طفولیت به مسجد عادت کردم. شاید هشت ساله بودم که از منبر وعاظ استفاده می‌کردم و مطالب اسلامی برایم بسیار لذت‌بخش بود و در خاطره‌ام نقش می‌بست.