با نگاه به سبک زندگی امام علی علیهالسلام، میتوان به بهترین نکات برای رسیدن به زندگی بهتر و سعادتمند رسید، در این اینفوگرافیک به نکاتی از شیوه زندگی حضرت امیر المومنین علیهالسلام در زندگی با حضرت فاطمه زهرا (س) میپردازیم.
با نگاه به سبک زندگی امام علی علیهالسلام، میتوان به بهترین نکات برای رسیدن به زندگی بهتر و سعادتمند رسید، در این اینفوگرافیک به نکاتی از ساده زیستی امیرالمومنین (ع) میپردازیم.
سوالاتی پيرامون غدير(قسمت اول )
نويسنده : محمد دشتى
سئوال 1: غدير چه معنايى دارد؟
پاسخ : رود كوچكى كه مقدار كمى آب همواره در آن جارى باشد.
چون در صحراى نزديك ((جحفه )) رود كوچكى وجود داشت آن را به صحراى غدير نام نهادند.
سئوال 2: چرا حادثه عظيم بيعت مردم با امام على (ع ) با نام غدير معروف شد؟
پاسخ : بيابان غدير خم پس از سرزمين ((جحفه )) در 3 ميلى (1)
مكه قرار دارد، و در آنجا رود هميشه جارى وجود داشت ، چون براى اعلام
ولايت امام على (ع ) و بيعت 120 هزار حاجى از زن و مرد، دو روز در آنجا
توقف كردند، و در آن هواى گرم و كمبود آب ، از آن رود كوچك استفاده مى شد،
آن حادثه بزرگ به نام ((غدير )) معروف شد. از آن پس در نوشته ها و گفته ها و
شعرهاى گوناگون ، روز بيعت عمومى مردم با حضرت اميرالمؤ منين (ع ) با نام
غدير مطرح گرديد.
در باره كسى مى خواهم سخن بگویم كه بدرستى او را نمى شناسم، و در باره چیزى مى خواهم حرف بزنم، كه خود فاقد آن هستم: على (ع) و تقوى.
بحث من تشریح بخشى از خطبه (193 نهج البلاغه صبحى صالح و خطبه 184 فیض) معروف به خطبه همّام است كه صفات متّقین را بیان مى دارد.
در چگونگى ایراد این كلام حضرت، گفته مى شود كه همّام- یكى از اصحاب پرهیزكار امیر المؤمنین- از ایشان درخواست كرد كه متّقین را براى او توصیف نمایند.
حضرتش از این امر طفره رفت. لكن همّام اصرار بسیار نمود، تا آنكه حضرت لب
به سخن گشود. و به نظر من، این خطبه، همچون آئینه ایست پیش روى مؤمنین، تا
خود را با معیارهاى متّقین مقایسه كنند.
خطبه، با ذكر مقدّمه كوتاهى پیرامون استغناء حق تعالى از آفرینش خلق، و
این كه نه معصیت هیچ بنده اى براى خداوند ضرر دارد، و نه طاعت هیچكس منفعتى
براى حق تعالى مى آورد، آغاز مى شود.
سپس خطبه چنین ادامه مى یابد: «فالمتّقون فیها هم أهل الفضائل». تعبیر خاص حضرت (هم أهل الفضائل) مى رساند كه فقط آنهائى داراى فضیلت اند كه متّقى باشند.
شرحى بر حکمت 82 نهج البلاغه
براى پرواز و گذشتن از حجاب هاى ظلمت و عبور از عالم " ناسوت" به عالم "لاهوت"، به دو بال نیاز است.
یکى بال علم و دیگرى عمل.
سعادت دنیا و آخرت در کلام اهل بیت علیهم الاسلام است.
حکمت در نهج البلاغه على(ع) دریچه اى است براى دیدن غیر خود.
روزنه اى است براى عبور، اما عبور از "منیت و خودخواهی".
یکه تاز عالم معرفت، سخن را در این حکمت این گونه آغاز مى کند؛ شما را به پنج چیز سفارش مى کنم که اگر براى آنها شتران را پر شتاب برانید و رنج سفر را تحمل کنید، سزاوار است:
1- کسى از شما جز به پروردگار خود امیدوار نباشد
2- و جز از گناه خود نترسد
3- و اگر از یکى سؤال کردند و نمى داند، شرم نکند و بگوید نمى دانم
4- و کسى در آموختن آنچه نمى داند شرم نکند
5- و بر شما باد به صبر، که صبر در ایمان مومن چون سر است براى بدن و ایمان بدون صبر، چونان بدنى بى سر، ارزشى ندارد."
به عنوان مثال، تمام ادیان و مکاتب فکری و حرکت هاو جهت گیری های اجتماعی که امروزه مورد اعتقاد و معیار رفتار گروه های مختلف می باشد، یک سابقه ی تاریخی دارند و در روزگار خاص و مکان خاصی پدید آمده اند.
در عین حال این مطلب باعث نمی شود که ما آنها را به حوزه علم تاریخ بسپاریم و از حوزه زندگی امروز خارج کنیم.