مسافرین پرواز شماره ۳۹۵ به مقصده جده هرچه سریعتر وارد هواپیما شوند!

هواپیما آماده حرکت می‌باشد.برای آخرین بار هم اعلام کرد اما مگر میتوانست سوارشود؟ساعت حرکت هواپیما با اذان ظهر یکی شده بود..عمره مهم‌تره یا نماز اول وقت..؟؟بالاخره تصمیمش را گرفت.بی‌خیال بلیط و تمام زحمت هایی ک کشیده بود شد.رفت و نمازش را خواند.بعداز نماز ب سالن رفت تا ب شهرش برگردد.بلندگو اعلام کرد:با عرض پوزش بابت تأخیر درپرواز شماره ۳۹۵! نقص فنی پیش امده برطرف شده است و مسافرین هرچه سریعتر وارد هواپیما شوند. لبخندزنان خدا را شکر کرد و سوار هواپیماشد.چندسال بعد هم در محراب شهید شد

دومین شهیدمحراب..شهید آیت ا.. دستغیب

بعد از سه سال چادری شدن انگار سالهاست که چادریم. چطور بگم انگار از اول چادری بودم ؛ من چادرنازمو - به تعبیر زیبای شما تاج بندگیم برا خدا- دوست دارم، خیلی خیلی دوست دارم ...

چند روز پیش که راهی اصفهان شده بودیم تو اصفهان که با خانواده در صف بلیط بنای چهلستون بودیم یه خانوم با داشتن چند برگه ای تو دستشون نزدیک من شدن گفتن چند نفرید؟ اولش نگران شدم فکر کردم چطور شده این سوال رو ازم میپرسه؟ اون برگه ها چیه دستش؟! ولی بعد از دیدن برگه ها متوجه شدم برای حجاب کاملم تموم جاهای دیدنی رو میتونیم نیم بهاء دیدن کنیم و من به یاد چادری شدنم افتادم و خاطرات آن برایم تازه شد و ترغیب به نوشتن خاطره م برای وبلاگتون شدم.

سه سال پیش همچین روزی بعد از مسافرت چند روزه عید که از شمال به طرف شیراز عازم بودیم - که بین مسیر این دو شهر، به قم مقدس و اصفهان هم رفتیم- وقتی به زیارت حرم مطهر شاه چراغ رفتم دوست نداشتم دیگه چادرمو بردارم.

به مامانم گفتم چادر ملی(فکر میکردم نسبت به بقیه چادرا راحتتره) بخرم؟

هرچی گشتیم نشد که بخرم، نمیدونم شاید هنوز شک داشتم چون خودم هدفمو- چادری شدن برا همیشه- میدونستم.

برای برگشت یه توقف یه روزه تو قم مقدس داشتیم که بعد زیارت خانم حضرت معصومه(س)- شاید سومین باری بود که تو عمرم قسمت شده بود ولی حس دیگه ای از این زیارت داشتم- دوست نداشتم چادرمو بردارم، اینو بگم من محجبه بودم و همیشه دوست داشتم چادری بشم- کامل بودن این حجابو نسبت به بقیه حجابا قبول داشتم- حتی وقتی دانشگاه قبول شدم به خونواده گفته بودم که دیگه میتونم چادر سرکنم ولی اونا میگفتن ممکنه دست و پاگیر باشه، سخته، بهت نمیاد و از طرفی خودم هم فکر میکردم حرف مردم که وقتی چادر سرکنم چی میگن و یا فکر میکردم لیاقت خاصی میخواد که من هنوز ندارم(به برکت چادرم بعد سرکردنش خیلی چیزا بدست آوردم این تفکر که باید به مرحله خاصی برسیم و بعد چادر سرکنیم واقعا اشتباهه! و اصلا درست نیست چادر سرکردنو به خاطر این تفکر به تاخیر بندازیم) و ...

و خودمو توجیه میکردم که حجابم کامله! و نیازی به چادر نیست .

مرحوم آیت‌الله مجتهدی

حاج آقا قرائتی تعریف می کند که ؛ در خانه به تماشاى تلویزیون نشسته بودم که فیلم اسیران ایرانى را نشان مى داد. خبرنگار بى حجاب سازمان ملل مى خواست با نوجوان کم سن و سال ایرانى(مهدی طحانیان) مصاحبه کند.

(علیرضا رحیمی) نوجوان شوشترى به او گفت :

اى زن ! به تو از فاطمه اینگونه خطاب است

 ارزنده ترین زینت زن ، حفظ حجاب است

و(مهدی طحانیان هم) به اوگفت : تا حجابت را درست نکنى ، من با تو مصاحبه نمى کنم .

 آن شب   خیلى گریه کردم . باخود گفتم : آیا تبلیغ چند ساله من در تلویزیون با ارزش تر بوده یا تبلیغ چند دقیقه اى این نوجوانان اسیر؟

منبع :صاحب نیوز

جوانے نزد شیخ حسنعلے نخودکے آمد و گفت :

سـ ه قفل در زندگے ام وجود دارد و سـ ه کلید از شما مےخواهم.

قفل اول اینست کــ ه دوست دارم یک ازدواج سالم داشته باشم.

قفل دوم اینکــ ه دوست دارم کارم برکت داشته باشد.

قفل سوم اینکــ ه دوست دارم عاقبت بخیر شوم.

شیخ فرمود :

براے قفل اول نمازت را اول وقت بخوان.

براے قفل دوم نمازت را اول وقت بخوان.

براے قفل سوم نمازت را اول وقت بخوان.

جوان عرض کرد: سـ ه قفل با یک کلید ؟!

شیخ فرمود : نماز اول وقت « شاه کلید » است !

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

داستان کوتاه

شخصی به نام پل یک دستگاه اتومبیل سواری به عنوان عیدی از برادرش دریافت کرده بود.

شب عید هنگامی که پل از اداره اش بیرون آمد متوجه پسر بچه شیطانی شد که دور و بر ماشین نو و براقش قدم می زد و آن راتحسین می کرد. پل نزدیک ماشین که رسید پسر پرسید: ” این ماشین مال شماست ، آقا؟”

پل سرش را به علامت تائید تکان داد و گفت: برادرم به عنوان عیدی به من داده است”.

پسر متعجب شد و گفت: “منظورتان این است که برادرتان این ماشین را همین جوری، بدون این که دلاری بابت آن پرداخت کنید، به شما داده است؟ آخ جون، ای کاش…”

البته پل کاملاً واقف بود که پسر چه آرزویی می خواهد بکند. او می خواست آرزو کند. که ای کاش او هم یک همچو برادری داشت. اما آنچه که پسر گفت سرتا پای وجود پل را به لرزه درآورد:

” ای کاش من هم یک همچو برادری بودم.”

صدايش از پشت در  مي آمد. 

دستش را از لاي در آورد بيرون . يك كيسه ي پر از طلا .

ـ اين ها را بگير و برو ، نمي خواهم ببينمت .

گرفت و رفت . 

پرسيدند :"خطايي كرده بود؟"

گفت :"نه،اگر مرا مي ديد خجالت مي كشيد."

(برگرفته از کتاب « آفتابِ هشتمين» از مجموعه کتب 14 خورشید و یک آفتاب)

رعایت ادب به سبک حسنین (علیهم السلام )

امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام مصداق کامل ادب بودند.

نقل می کنند که وقتی امام حسن علیه السلام در زمان حیات پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم می خواستند پدر بزرگوارشان را صدا بزنند با تعبیر «یا اباالحسین» صدا می کردند .

و امام حسین علیه السلام آن حضرت را «اباالحسن» می خواندند

و هر دو رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم را پدر صدا می کردند. اما چون رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم رحلت کردند آن دو بزرگوار علی علیه السلام را پدر خواندند.

نقل شده نادرشاه افشار، به سید هاشم خار کن (که از علمای بزرگ نجف بود) گفت: من تعجب می کنم که چرا این همه ثروت و شوکت و شهرت و لذت را واگذاشته و به عبادت و نیایش و خارکنی و ریاضت پرداخته ای؟

به راستی چرا از لذت روی برگرفته ای و به ریاضت روی آورده ای سید هاشم خار کن گفت: من هم تعجب می کنم که چگونه و چرا تو از آن همه لذت های عالی و ماندگار اخروی بریده و به لذت های فانی دینوی مانع لذت های عالی دینوی می شود.

به راستی اگر دنیا طلای فانی باشد که نیست و اگر آخرت سفال باقی باشد (بلکه طلای باقی است) بهتر نیست سفال باقی را به طلای فانی ترجیح دهی؟ در حالیکه آخرت طلای باقی و دنیا سفال فانی است.

ندیم سلطان، حکیمی را به صحرا دید که علف می چید و می خورد.

گفتش که:

اگر به خدمت شاهان درمی آمدی، نیازمندخوردن علف نمی شدی، 

پاسخ داد: تو نیز اگر علف می خوردی، نیازمند خدمت شاهان نبودی.

 

قدرت زمان را باور داشته باشیم

خشم خود را کنترل کنیم .
بچه ای که اخلاقی خوبی نداشت. .پدرش جعبه ای میخ به او داد و گفت که هر بار عصبانی می شود باید به دیوار میخ بکوبد.
 روز اول پسر بچه۴۰ میخ به دیوار کوبید. طی چند هفته بعد همانطور که یاد می گرفت عصبا نیتش را کنترل کند
 تعداد میخهای کوبیده شده به دیوار کمترمی شد.او فهمید که مهارکردن عصبانیتش آسانتر از کوبیدن میخها بر دیوار است………….
 او این نکته را به پدرش گفت و پدر هم پیشنهاد کرد که ازاین به بعد هر روز وقتی توانست عصبا نیتش را کنترل کند یکی از میخهارا از دیوار بیرون آورد.
 روز ها گذشت و پسر بچه سرانجام توانست به پدرش بگوید که تمام میخها را از دیوار بیرون آورده است پدر بچه را گرفت وبه کنار دیوار برد و گفت:”پسرم! تو کار خوبی انجام دادی.اما به سوراخهای دیوار نگاه کن.

 دیوار هرگز مثل گذ شته نمیشود.وقتی تو در هنگام عصبا نیت حرفهای بدی میزنی آن حرفها هم چنین آثاری به جای می گذارند.

تو میتوانی چاقویی در دل انسان فرو کنی وآن را بیرو ن آوری.

اما هزاران بار عذر خواهی هم فایده هی ندارد آن زخم سرجایش است. زخم زبان هم به اندازه ی زخم چاقو درد ناک است.”

روزی یک مرد ثروتمند ، پسر بچه کوچکش را به یک روستا برد تا به او نشان دهد مردمی که در آنجا زندگی می کنند ، چقدر فقیر هستند . آنان یک روز یک شب را در خانه محقر یک روستایی به سر بردند .
در راه بازگشت و در پایان سفر ، مرد از پسر بچه پرسید : نظرت درباره مسافرتمان چی بود ؟
پسر پاسخ داد : عالی بود پدر !
پدر پرسید : آیا به زندگی آنان توجه کردی ؟
پسر پاسخ داد : فکر می کنم !
و پدر پرسید : چه چیزی از این سفر یاد گرفتی ؟
پسر کمی اندیشید و بعد به آرامی گفت : فهمیدم که ما در خانه یک سگ داریم و آنها چهار تا . ما در حیاطمان یک فوراره داریم و آنها رودخانه ای دارند که نهایت ندارد . ما در حیاطمان فانوس هایی تزیینی داریم و آنها ستارگلان را دارند . حیاط ما به دیوارهایش محدود می شود ، اما باغ آنها بی انتهاست !
در پایان حرف های پسر ، زبان مرد بند آمده بود . پسر اضافه کرد : متشکرم پدر که من نشان دادی ما واقعا چقدر فقیر هستیم

یک هفته بود که با هم زندگی میکردیم. شبها که دیر میخوابیدم، تا آخرین دقیقه ها دور سرم میچرخید. صبح ها اگر دیر از خواب بیدار می شدم، خبری از او هم نبود. شاید او هم مانند من، سر بر کتابی گذاشته و خوابیده بود.

در گشت و گذار اینترنتی، متوجه شدم که عمر بسیاری از مگس های خانگی در دمای معمولی حدود ۷ تا ۲۱ روز است.

با خودم... شمردم. حدود ۷ روز بود که این مگس را میدیدم. این مگس قسمت اصلی یا شاید تمام عمرش را در خانه ی من زندگی کرده بود. احساسم نسبت به او تغییر کرد. به جسدش که بیجان روی میز افتاده بود، خیره شده بودم.

غصه خوردم. این مگس چه دنیای بزرگی را از دست داده است.

لابد فکر میکرده «دنیا» یک خانه ی ۵۰ متری است که روزها نور از «ماوراء» به درون آن می تابد و شبها، تاریکی تمام آن را فرا میگیرد. شاید هم مرا بلایی آسمانی میدیده که به مکافات خطاهایش، بر او نازل گشته ام!

شاید نسبت آن مگس به خانه ی من، چندان با نسبت من به عالم، متفاوت نباشد.

من مگس های دیگر خانه ام را با این دقت نگاه نکرده ام. شاید در میان آنها هم رقابت برای اینکه بر کدام طبقه کتابخانه بنشینند وجود داشته.

شاید در میان آنها هم مگس دانشمندی بوده است که به دیگران «تکامل» می آموخته و میگفته که ما قبل از اینکه «بال» در بیاوریم، شبیه این انسانهای بدبخت بوده ایم.

شاید به تناسخ هم اعتقاد داشته باشند و فکر کنند در زندگی قبلی انسانهایی بوده اند که در اثر کار نیک، به مقام «مگسی» نائل آمده اند.

شاید برخی از آنها فیلسوف بوده باشند. شاید در باره فلسفه ی زندگی مگسی، حرف ها گفته و شنیده باشند.

شاید برخی از آنها تمام عمر را با حسرت مهاجرت به خانه ی همسایه سر کرده باشند.

فرزند شیخ رجبعلی خیاط نقل می کند که : روزی همراه پدرم می رفتم ، دیدم دو خانم آرایش کرده و بی حجاب ، یکی این طرف پدرم می رود و دیگری در طرف دیگر ، در دست هریک فرفره ای بود ، آنها به پدرم می گفتند : آ شیخ فرفره ما را نگاه کن ، کدام یک قشنگ می چرخد؟ 

من کوچک بودم و نمی دانستم چیزی بگویم ، پدرم اعتنا نمی کرد ، سرش پایین بود و لبخند می زد . چند قدم همراه ما آمدند ولی یک باره از نظر ناپدید شدند ! از پدرم پرسیدم که این ها که بودند؟

پدرم فرمود:

«هر دو شیطان بودند.»

نقل مي‏کنند که در شهر مدينه، مردي که در کمال توانگري بود خدمت امام حسين عليه‏السلام رسيد و با آن حضرت درباره‏ي ازدواج مشورت کرد و گفت: مي‏خواهم با فلان زن که مال و منال زيادي دارد ازدواج کنم.

امام حسين عليه‏السلام فرمودند: اگر با او ازدواج کني نيازمند و پريشان مي‏شوي.

مدتي نگذشت که آن مرد با مشورت امام مخالفت کردو آن زن را به عقد خود درآورد و بعد از مدت کوتاهي همه دارايي و مال او از بين رفت و در کمال فقر و احتياج به سر برد.

روزي خدمت امام حسين عليه‏السلام آمد در حالي که پشيمان شده بود،

امام فرمودند: من تو را از اين کار منع کردم؛ ولي تو بر خلاف گفته من عمل کردي، اکنون اگر نظر من را مي‏خواهي با فلان زن ازدواج کن؛ که وضع مالي خوبي ندارد. آن مرد به فرمايش امام عمل کرد و روزي زيادي نصيب او شد.

( تحفةالمجالس.)

منبع: کرامات حسينيه و عباسيه  ؛ موسي رمضاني‏پور  نوبت چاپ: هفتم تاريخ چاپ: زمستان 1386 چاپ: محمد (ص) ناشر: صالحان  صفحه

 

از مرحوم حاج آقا مجتهدی نقل شد که میفرمودند:

آقای آخوند از آقای نخودکی خواست که او را موعظه کند.

آقای نخودکی گفت: مـــرنــج و مــرنجـــان!

آقای آخوند گفت مرنجان را فهمیدم یعنی کسی را اذیت نکنم.

ولي مرنج يعني چي ؟ چه طور ميتونم ناراحت نشم؟

مثلا وقتی بفهمم کسی مرا غیبت کرده یا فحش داده چطور میتوانم نرنجم؟!

آقای نخودکی گفت: علاج آن است که خودت را کسی ندانی اگر خودت را کسی ندانستی دیگر نمی رنجی

همچنین عارف کامل مرحوم آقای حاج اسماعیل دولابی نیز فرمود:

«خلاصه و لبّ اخلاق در دو کلمه است : مرنج و مرنجان»